آرتروز زانو

بیماری دژنراتیو و یا فرسایش در مفصل ها را ارتروز می گویند.

به طور معمول دراثر حرکت های اضافی و نیروهای مخربی که در پی انجام فعالیت های روزانه به مفصل وارد می شود، می‌ تواند ایجاد گردد.

به تدریج باعث از بین رفتن غضروف مفصلی در سنین میانسالی می شود، این بیماری بیشتر در خانم‌ها نسبت به آقایان دیده می‌ شود.

ساییدگی استخوان‌های زانو دردناک و غیرقابل تحمل است و در برخی موارد می‌تواند بسیار دردناک و آزاردهنده باشد.

امروزه روش‌های زیادی برای درمان این بیماری یا کاهش سرعت پیشرفت آن وجود دارد که می‌تواند علائم را تا حد زیادی کاهش دهد.

روش‌هایی مانند درمان‌های تزریقی و جراحی در دسترس هستند و درمان جراحی گزینه‌ای برای انواع شدیدتر آرتروز است، یعنی در مواردی استفاده می‌شود که هیچ یک از درمان‌های غیرجراحی پاسخگو نباشند.

اناتومی مفصل زانو

مفصل زانو یکی از پیچیده ترین و بزرگترین مفصل های بدن است که نقش بسیار مهمی در تحمل وزن و جابجایی بدن برعهده دارد.

مفصل زانو یک مفصل سینوویال از نوع مفصل لولایی می باشد یعنی با سینوویوم یا غشاء سینوویال احاطه شده که توسط آن روان‌سازی و تغذیه می‌گردد.

این مفصل به طور کلی امکان خم شدن (Flexion)، راست شدن (Extension)، و تا حدی چرخش داخلی و کناری را برای پا ها فراهم می‌کند.

مفصل زانو از مجموعه استخوان‌ها، غضروف‌ها، رباط‌ها، تاندون‌ها، بورس‌ها و مینیسک‌ها تشکیل شده است و به عضلاتی متصل است که امکان حرکت های متنوع را برای زانو فراهم می‌ کند.

مفصل زانو نسبت به سایر مفاصل بیشتر دچار آسیب دیدگی می‌ شود.

دانستن آناتومی زانو به افراد کمک می‌ کند تا اطلاعات مفیدتری داشته باشند در مورد اینکه که آرتروز و سایر آسیب های مفصلی چگونه ایجاد می‌شوند و چگونه باعث درد و ناراحتی می‌شوند.

به این ترتیب، اقدامات پیشگیرانه را با دقت بیشتری رعایت می کنند.

آرتروز زانو چیست؟

زمانی که غضروف مفصلی در زانو از بین برود، زانو دچار ارتروز می شود.

این از بین رفتن می تواند در خارج زانو، داخل یا زیر کشکک اتفاق بیفتد.

در هر ناحیه که این اتفاق برای مفصل بیفتد، شخص احساس درد دارد.

شدت دردی که بیمار حس می نماید، با میزان از دست دادن غضروف زانو متناسب می باشد.

هر چقدر میزان تحلیل غضروف مفصل زانو بیشتر باشد، زانو بیشتر دچار تغییر شکل می شود و این دفرمگی زانو علاوه بر درد یکی از علائم آرتروز زانو می باشد.

لذا آرتروز زانو با درد شروع می شود و می تواند منجر به تغییر شکل مفصل نیز شود.

علت ارتروز زانو

همانطور که گفتیم ارتروز یعنی نازک شدن، تخریب و از بین رفتن تدریجی غضروف مفصل.

علت آرتروز زانو متعدد می باشند. از جمله مهمترین علل ابتلا به ارتروز زانو موارد زیر می باشد.

• بالا رفتن سن
• ضعف عضلانی
• اضافه وزن، چاقی
• سابقه فامیلی و ژنتیکی
• تحمیل کردن وزن فراوان بر زانو
• ورزش نکردن و سبک زندگی بی‌ تحرک
• سابقه ضربه به مفصل یا شکستگی های داخل مفصلی
• انحراف محور طبیعی مفصل مثلا زانوی پرانتزی یا زانوی ضربدری

از بین عوامل نام برده شده در بالا شایعترین علت آرتروز زانو، افزایش سن است.

از سن ۴۰ سالگی به بعد به تدریج روند پیرشدن سلولهای غضروفی آغاز می شود.

طی سالیان بعد با از بین رفتن این سلول ها ضخامت لایه غضروف مفصلی کم می شود و به تدریج درد اشکار می شود.

در نهایت لایه غضروفی به طور کامل از بین رفته و استخوان زیر آن مشخص می‌شود.

با حرکت مفصل استخوان روی استخوان سائیده می‌ شود و درد شدید و دائمی می شود.

از بین رفتن غضروف مفصلی در ابتدا در منطقه ای محدود ایجاد می شود و کم کم وسیع تر می شود.

علائم آرتروز زانو

• تورم زانو
• قرمزی پوست
• خالی کردن زانو
• درد ناگهانی در زانو
• شنیدن صدای تق تق
• خمیدگی در فرم زانو
• بی حرکتی و خشکی زانو
• پیشرفت کند درد در زانو
• احساس گرما در مفصل زانو
• بزرگی مفصل زانو که در اثر زائده های استخوانی ایجاد شده می باشد
• کاهش قابلیت حرکت زانو هنگام راه رفتن و بالا رفتن از پله ها
• درد زانو که در هنگام حرکت درد افزایش می یابد
• احساس کرختی و سفتی زانو مخصوصا در صبح

آرتروز زانو یکی از شایع‌ترین مشکلات مفصلی است که به دلیل فرسایش تدریجی غضروف و تغییرات ساختاری در مفصل رخ می‌دهد.

این بیماری معمولاً به آرامی پیشرفت می‌کند و علائم در ابتدا خفیف هستند، اما با گذشت زمان شدیدتر می‌شوند.

شایع‌ترین علامت آرتروز زانو، درد مزمن زانو است که ابتدا هنگام انجام فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی طولانی، بالا و پایین رفتن از پله‌ها یا حتی نشستن طولانی مدت بروز می‌کند و در مراحل پیشرفته ممکن است حتی در حالت استراحت نیز ادامه یابد.

سایر علائم آرتروز زانو شامل سفتی مفصل است که اغلب در ساعات اولیه صبح یا پس از بی‌حرکتی طولانی مدت احساس می‌شود و معمولاً کمتر از نیم ساعت طول می‌کشد، این سفتی با حرکت تدریجی زانو بهبود می‌یابد.

بسیاری از بیماران تورم و التهاب مفصل زانو را تجربه می‌کنند که به دلیل تجمع مایع یا واکنش التهابی بافت‌های اطراف مفصل است و گاهی اوقات با احساس گرما همراه است.

با پیشرفت بیماری، دامنه حرکتی زانو به تدریج کاهش می‌یابد و بیمار ممکن است در خم یا راست کردن کامل پا مشکل داشته باشد.

در برخی موارد، هنگام حرکت زانو، صدای سایش یا تق‌تق شنیده می‌شود که ناشی از ساییده شدن استخوان‌ها به یکدیگر به دلیل نازک شدن یا از بین رفتن غضروف است.

این تغییرات معمولاً با ضعف و از بین رفتن توده عضلانی اطراف زانو، به ویژه عضله چهار سر ران، همراه است که باعث بی‌ثباتی بیشتر مفصل می‌شود.

در مراحل پیشرفته، آرتروز می‌تواند منجر به تغییر شکل زانو شود، به طوری که پا به صورت ضربدری یا پرانتزی شکل پیدا کند و بدشکلی زانو را در پی داشته باشد.

برخی از بیماران همچنین گزارش می‌دهند که درد زانوی آنها در هوای سرد و مرطوب یا هنگام تغییر فشار اتمسفر بدتر می‌شود که به دلیل تغییرات فشار جو و حساسیت مفاصل است.

تشخیص زودهنگام این علائم، مانند درد زانو، خشکی صبحگاهی، تورم زانو، صدای تق‌تق، محدودیت حرکت و تغییر شکل پا، نقش مهمی در تشخیص سریع آرتروز زانو و شروع درمان مناسب دارد و می‌تواند پیشرفت بیماری را کند کند.

استئوآرتریت زانو یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مفصلی است که در اثر فرسایش تدریجی غضروف مفصل زانو ایجاد می‌شود.

این بیماری معمولاً به تدریج پیشرفت می‌کند و علائم آن در ابتدا خفیف است و با گذشت زمان شدیدتر می‌شود. شناخت دقیق علائم آرتروز زانو می‌تواند به تشخیص زودهنگام و شروع به موقع درمان کمک کند.

با مشاهده همچین علائمی حتما به پزشک متخصص یا دکتر صمدی مراجعه کنید.

مراحل آرتروز زانو

مرحله اول (مینور)

در این مرحله بیمار مبتلا به میزان اندکی ساییدگی در ناحیه مفصل زانو می باشد ولی دردی در زانو احساس نمی کند.

مرحله دوم (خفیف)

مرحله خفیف زمانی است که احتمالا فرد احساس درد و سفتی زانو دارد، اما هنوز غضروف کافی برای جلوگیری از تماس استخوان ها وجود دارد.

مرحله سوم (متوسط)

بیمار در این مرحله احساس درد بیشتری به ویژه هنگام دویدن، راه رفتن، چمباتمه زدن و خم شدن روی زانو خواهد داشت.

ممکن است پس از استراحت طولانی مدت نیز (مانند اول صبح) متوجه آن بشود.

بیمار در این مرحله درد زیادی متحمل می شود، زیرا غضروف ها از بین رفته و خار استخوانی زیادی وجود دارد.

مرحله چهارم (شدید)

به این معنی است که غضروف تقریباً به طور کامل از بین می رود و زانوی بیمار سفت، دردناک و بی حرکت می باشد که در این مرحله برای درمان آرتروز به روش جراحی نیاز است.

تشخیص آرتروز زانو

متخصص ارتوپد معاینات بالینی را روی زانو انجام می دهد و با معاینه فیزیکی زانو احتمال ابتلا به این بیماری را تشخیص می دهد.

البته در بیشتر موارد از روش هایی مانند تصویربرداری زانو برای تشخیص دقیقتر آن استفاده می شود. معاینه فیزیکی موارد زیر را بررسی می کند:

• آیا ناحیه مفصل زانو دردناک است یا قرمز و متورم است؟
• آیا علائم آسیب زانو وجود دارد
• حرکت زانوها چقدر است و دامنه حرکتی شما چقدر است؟
• آیا زانو شل است و فرد نمی تواند آن را کنترل کند؟
• سبک راه رفتن آهسته و متوسط ​​فرد چگونه است؟

سایر روش های تشخیص آرتروز زانو

• اشعه ایکس
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• آزمایشات خون
• آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز)
• مدیریت و درمان

روش های پیشگیری از آرتروز زانو

روش هایی برای پیشگیری از آرتروز زانو وجود دارد که مهم ترین آنها داشتن سبک زندگی سالم همراه با ورزش و تغذیه مناسب است.

در برخی موارد ممکن است این بیماری همچنان بروز کند.

با این حال، تکنیک های زیر به شما در پیشگیری از آرتروز زانو کمک می کند. همیشه توصیه می شود:

• وزن خود را سالم نگه دارید و از چاقی دوری کنید.
• استراحت کافی داشته باشید و به زانوهای خود فشار وارد نکنید.
• فضاهای صاف یا سطوح نرم مانند چمن را برای دویدن انتخاب کنید.
• از ورزش هایی که به زانوها فشار زیادی وارد می کند خودداری کنید.

آرتروز زانو یک بیماری است که ممکن است در نتیجه فعالیت های روزانه نامناسب، چاقی یا ژنتیک ایجاد شود.

این عارضه با روش های جراحی و غیرجراحی قابل کنترل و درمان است اما داشتن سبک زندگی سالم، ورزش سبک و مناسب، تقویت غضروف با تغذیه و مراجعه به متخصص ارتوپد به پیشگیری و کاهش سرعت این بیماری کمک می کند.

درمان آرتروز زانو

ارتروز زانو درمان قطعی ندارد اما با روش هایی که در ادامه گفته می شود می توان علائم و درد آن را کنترل کرد.

دارو درمانی و غضروف سازها

دارو های زیادی برای ارتروز زانو وجود درد که پزشک شما با توجه به شرایط شما دارو و دوز ان ها را مشخص می کند.

• داروی مسکن غیر مخدر و داروهای ضد التهاب
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
• کورتیکواستروئید ها (کورتیزون)
• داروهای تقویت مفاصل

داروی مسکن غیر مخدر و داروهای ضد التهاب

مسکن های غیر مخدر و داروهای ضد التهاب معمولا اولین داروهایی هستند که در مراحل اولیه درمان آرتروز زانو تجویز می شوند.

ساده ترین نوع این مسکن ها (که بدون نسخه نیز قابل تهیه است) استامینوفن است.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

نوع دیگری از داروهایی که در درمان درد آرتروز موثر هستند، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند.

نمونه های رایج این داروها که به نام NSAID شناخته می شوند، ایبوپروفن و ناپروکسن هستند.

کورتیکواستروئید‌ها (کورتیزون)

این داروها مواد ضدالتهابی بسیار قوی هستند که هم به صورت خوراکی و هم از طریق تزریق مستقیم به مفصل قابل استفاده هستند.

تزریق کورتیزون به مفصل باعث تسکین قابل توجه درد و التهاب می شود.

داروهای تقویت مفاصل

داروهای تقویت کننده مفاصل مانند گلوکزامین و کندرویتین داروهایی هستند که برای رساندن مواد حیاتی که به طور طبیعی در غضروف زانو وجود دارد به بدن استفاده می شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان غیر جراحی ساییدگی زانو دارد.

هدف اصلی فیزیوتراپی آموزش دادن به بیمار در نحوه کنترل کردن علائم و بالا بردن سلامت زانو هایش می باشد.

بیمار درطی جلسات فیزیو تراپی تکنیک هایی مانند استراحت ، گرما درمانی، حرکات اصلاحی و … را یاد می گیرد.

فیزیوتراپیست به بیمار آموزش می دهد که چگونه از مفصل زانوی خود مراقبت کند، کارها و فعالیت های روزانه خود را به نحوی تغییر دهد و اصلاح کند تا فشار کمتری به زانوی خود بیاورد.

برای افزایش دامنه حرکتی مفصل زانو درمان آرتروز زانو با ورزش ، تمرینات و حرکات اصلاحی مخصوص انجام می شود.

تزریق ژل به زانو

ماده ای به نام هیالورونیک اسید مایعی است که در بین مفاصل زانو می باشد و باعث چسبندگی و غلیظ شدن مایع مفصلی و بالا رفتن خاصیت ارتجاعی و جذب فشار در مفصل می شود.

افراد مبتلا به آرتروز زانو در تولید این ماده ناتوان می شوند و غلظت این ماده در مفصل زانو کمتر از میزان عادی است.

باعث می شود مایع مفصلی کمتر حالت ژله ای خود را داشته باشد و کمتر اصطحکاک مفصل را کاهش داده و ضربه و فشار وارد شده به مفصل را کنترل کند.

در تزریق ژل به زانو در طی سه هفته، سه بار ماده ای حاوی اسید هیالورونیک به مفصل زانو تزریق می شود تا اصطحکاک و سایش مفصلی را کاهش دهد و به خاصیت جذب شوک و ضربه در مفصل زانو کمک کند.

تزریق پی آر پی زانو

یکی از روش‌ها، درمان ترکیبی آرتروز زانو با سلول‌های بنیادی و PRP است.

ده سی سی از خون بیمار داخل سانتریفوژ قرار می دهیم و پلاکت های خون را از قسمت های دیگر خون جدا می کنیم و در شرایط استریل به منطقه مورد نظر تزریق می کنیم.

نتایج حاصل شده از این روش بسیار موثر هستند.

زانو بند طبی مخصوص

برای کاهش بار وارد شده به زانو، زانو بند های مخصوصی وجود دارند که برای افراد مبتلا به ساییدگی مفصل زانو طراحی شده اند.

یک طرف از غضروف زانو معمولا در ارتروز زانو بیشتر تحلیل می رود و فرسایش می یابد.

باعث می شود زاویه ی بین استخوان ران و ساق پا غیر طبیعی شود و این دو استخوان در یک سمت بیشتر ساییده می شوند.

بریس زانو از طریق تغییر زاویه بین استخوان ساق و ران پا، فشار وارد شده به مفصل زانو را کاهش می دهد و باعث کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفصل زانو می شود.

کفش و کفی طبی و وسایل کمکی

استفاده از کفی های طبی مخصوص که ضربه وارده به پا را جذب می کند، یکی از راه های درمان آرتروز زانو است که می تواند تاثیر زیادی در کاهش فشار وارده به مفصل زانو داشته باشد.

هنگامی که آرتریت زانو بسیار پیشرفته باشد، ممکن است به بیمار توصیه شود از عصا یا واکر برای کاهش درد و فشار شدید روی زانو استفاده کند.

در موارد آرتریت خفیف، پد مخصوص پاشنه برای بیمار تجویز می شود.

این کفی ها و پدهای مخصوص پاشنه با تغییر زاویه پا روی زمین، زاویه بین استخوان ران و ساق پا را نیز اصلاح می کنند و در واقع مانند زانو بند محصوص، فشار وارده به زانو را کاهش می دهند.

درمان آرتروز زانو با ورزش

آرتروز به معنای از بین رفتن غضروف مفصل است، اما سوال مهم این است که درمان آرتروز زانو چیست؟

این بیماری درمان‌های متعددی دارد، اما ما تصمیم داریم بر نقش ورزش در درمان آرتروز تمرکز کنیم.

هر چه عضلات اطراف مفصل مبتلا به آرتروز قوی‌تر باشند، از ایجاد آرتروز در آن مفصل بیشتر جلوگیری می‌شود و در واقع از آن مفصل محافظت می‌کند.

افراد مبتلا به این بیماری باید سعی کنند فعالیت‌های متناسب با آرتروز مفصل را افزایش دهند، برخلاف تصور رایج که استراحت و عدم فعالیت به درمان کمک می‌کند.

عمل جراحی زانو

اگر هیچ کدام از روش های غیر جراحی موثر نبودند و نتیجه دلخواه را ندادند، انجام جراحی زانو به بیمار توسط پزشک متخصص تجویز می شود.

بیمارانی که تخریب کامل غضروف مفصلی دارند و یا انحرافزانو به صورت پرانتزی و یا ضربدری شدید پیدا می کنند جراحی تنها راه درمان خواهد بود.

جراحی با متدهای مختلف انجام می شود، گاهی مفصل سالم است و فقط انحراف در زاویه مفصل دیده می شود.

نوع جراحی این مشکل اصلاح انحراف زانو خواهد بود ولی در موارد تخریب غضروف مفصلی جراحی تعویض مفصل توصیه می شود.

انواع روش های جراحی زانو عبارتند از:

• اصلاح انحراف زانوی پرانتزی یا ضربدری
• آرتروسکوپی
• استئوتومی
• تعویض مفصل یا ارتروپلاستی

جراحی آرتروسکوپی زانو

در آرتروسکوپی زانو، جراح ارتوپد شکاف کوچکی روی مفصل زانو ایجاد می‌ کند و از طریق این شکاف، لوله آرتروسکوپ در ناحیه دردناک قرار می‌ گیرد.

در این صورت می تواند داخل مفصل زانو را به طور کامل ببیند و از این طریق می تواند محل دقیق جراحی را مشخص کرده و سپس زانو را عمل کند.

این روش جراحی یک روش کم تهاجمی برای تشخیص و درمان آرتروز زانو است که اغلب به صورت سرپایی انجام می شود.

جراحی آرتروسکوپی زمانی استفاده می شود که بیمار درد شدید و مداومی را در مفصل زانو خود احساس کند و این درد در برابر درمان های غیر جراحی مقاوم باشد.

اگر خارهای استخوانی در مفصل زانو به دلیل آسیب شدید به غضروف ایجاد شود یا قسمت هایی از غضروف در داخل مایع مفصل باقی بماند اغلب از جراحی آرتروسکوپی استفاده می شود.

جراحی استئوتومی

در جراحی استئوتومی یا جراحی ساق بند، قسمتی از استخوان زانو توسط دستگاه مخصوص بریده می شود.

این جراحی اغلب زمانی استفاده می شود که وزن بدن با خم کردن زانو به طور نابرابر روی سطح مفصل زانو توزیع شود.

جراح با استفاده از این روش تغییراتی را در استخوان درشت نی زانو ایجاد می کند و مفصل را حرکت داده و محور مکانیکی را از غضروف آسیب دیده خارج می کند.

در این حالت تعادل در سطح مفصل توزیع می شود و در نهایت قسمت بریده شده از مفصل استخوان با صفحه و صفحه به یکدیگر ثابت می شوند.

جراحی تعویض مفصل زانو

آخرین گزینه درمانی برای آرتریت زانو، جراحی تعویض مفصل است.

این روش که به آرتروپلاستی نیز معروف است، یکی از تهاجمی ترین روش های درمان آرتروز زانو است که درد زانو را تا حد زیادی کاهش می دهد و عملکرد غضروف آسیب دیده مفصل زانو را بازیابی می کند.

این روش ریسک بالایی دارد و به همین دلیل اغلب در مواقعی که زانو آنقدر درد می کند که بیمار نمی تواند مفصل را حرکت دهد و در انجام فعالیت های روزانه خود دچار مشکل می شود از آن استفاده می شود.

در مواقعی که آرتروز باعث تغییر شکل پاها مانند روی هم زدن یا براکت شدن پاها شود و هیچ یک از روش های جراحی و غیرجراحی در درمان آرتروز زانو موثر نباشد، جراحی تعویض مفصل زانو انجام می شود.

درمان‌های خانگی آرتروز زانو

در واقع اکثر درمان‌های خانگی برای آرتروز زانو، آن را برای همیشه درمان نمی‌ کنند و تنها می‌توانند در کنار سایر روش‌های درمانی این بیماری برای کاهش درد یا درمان مؤثرتر آن استفاده شوند.

آب‌ درمانی

آب بدن افراد را مقاوم می کند و می تواند در درمان آرتروز زانو موثر باشد.

ورزش هایی مانند شنا علاوه بر کاهش وزن افراد، فشار وارده به مفاصل را نیز کاهش می دهند و به همین دلیل به مرور زمان آرتروز زانو را درمان می کنند.

در واقع آب درمانی می تواند در کاهش چربی بدن، بهبود حرکت و هماهنگی بدن، بهبود خلق و خو و کیفیت زندگی و کاهش موقت درد آرتروز زانو موثر باشد.

در این صورت افراد مبتلا به آرتروز زانو می توانند آب درمانی را سه بار در هفته و به مدت 60 دقیقه انجام دهند تا درد مداوم خود را تسکین دهند.

کاهش وزن

وزن بدن روی پاها قرار می گیرد و در این حالت فشار زیاد ناشی از وزن افراد روی مفاصل باعث از بین رفتن بافت غضروفی می شود و در این حالت آرتروز زانو نیز تشدید می شود.

به همین دلیل کاهش وزن می تواند در درمان این بیماری بسیار موثر باشد.

گرم و سرد کردن زانو

گرما گردش خون را افزایش می دهد، مفاصل سفت و درد عضلات را تسکین می دهد.

از طرفی سرما رگ های خونی را منقبض می کند، گردش خون را کند می کند و درد و تورم را کاهش می دهد.

افرادی که از آرتروز زانو رنج می برند، می توانند از روش گرمایش و خنک کننده زانو برای کاهش درد ناشی از این بیماری استفاده کنند.

برای برخی افراد این روش ها باعث آسیب پوستی می شود که در این صورت فرد نباید از این روش استفاده کند.

جهت گرم کردن زانو می توانید دوش آب گرم بگیرید یا از حوله یا کیسه آب گرم روی نقاط درد و زانوهای خود استفاده کنید.

برای خنک کردن زانو، می‌توانید یک کیسه یخ را در یک پارچه تمیز بپیچید و آن را روی ناحیه دردناک قرار دهید یا مفصل آسیب دیده را در آب یخ فرو کنید.

ماساژ درمانی

ماساژ باعث کاهش تولید هورمون استرس کورتیزول و انتقال دهنده عصبی می شود و در این صورت درد ناشی از آرتروز زانو نیز کاهش می یابد.

علاوه بر این، ماساژ باعث افزایش سطح سروتونین می شود که باعث بهبود خلق و خو و اعصاب می شود.

در این صورت می توان گفت که ماساژ منظم عضلات و مفاصل زانو می تواند به تسکین درد ناشی از آرتروز کمک کند.

ورزش

ضعف پا از عواملی می باشد که باعث ایجاد آرتروز می شود و توانایی فرد را برای فعالیت های عادی محدود می کند.

پزشک متخصص برنامه ورزشی مخصوصی جهت تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود کنترل زانو به بیمار ارائه می دهد.

این برنامه در کاهش ضعف عضلات چهارسر ران در افراد مبتلا به آرتروز بسیار موثر می باشد.

افرادی که مبتلا به این بیماری می باشند باید سعی کنند برخلاف تصور عموم که استراحت و کم تحرکی کمکی به درمان می کند، فعالیت های متناسب با آرتروز مفصل را بیشتر انجام دهند.

سوالات متداول درباره ارتروز زانو

کفش مناسب می‌تواند به کاهش درد آرتروز زانو کمک کند؟

استفاده از کفش‌هایی با کفی نرم و بالشتک‌دار یا ارتز می‌تواند فشار روی مفصل زانو را کاهش داده و درد را کم کند.

چه مدت بعد از تزریق ژل به زانو می توان انتظار بهبودی داشت؟

معمولاً کاهش درد و بهبود حرکت بین یک تا سه هفته پس از تزریق مشاهده می‌شود، اما مدت زمان آن بین 6 ماه تا یک سال متغیر است.

فیزیوتراپی می‌تواند پیشرفت آرتروز زانو را متوقف کند؟

فیزیوتراپی نمی‌تواند آسیب غضروف را معکوس کند، اما با تقویت عضلات و بهبود حرکت، پیشرفت بیماری را کند می‌کند.

چه ورزش‌هایی برای آرتروز زانو مناسب هستند؟

ورزش‌هایی مثل شنا، دوچرخه ثابت، حرکات کششی و تقویت عضلات ران برای آرتروز زانو مفید و موثر می باشند.