تزریق اپیدورال

زمانی که فرد به کمردرد و یا پا درد مبتلا می گردد، چنان چه از طریق روش های درمانی معمولی، پاسخی دریافت نگردد پزشک برای وی از تزریق اپیدورال استفاده می کند.

با انجام این تزریق التهاب موجود در ناحیه مورد نظر برطرف گردیده و میزان درد فرد، کاهش پیدا می کند.

بیرونی ترین لایه ای که طناب نخاعی را پوشش داده است و ریشه های عصبی و خونرسانی در آن صورت گرفته و تبادل مایعات در آن انجام می شود، فضای اپیدورال بیرونی است.

با تزریق کردن در آن قسمت می توان دارو را سریع تر به محل آسیب دیده رساند.

صدمه ایجاد شده به دلایلی چون وجود التهاب در دیسک و ایجاد پارگی و بیرونی زدگی دیسک و درد ناشی از دیسک، داشتن تنگی کانال نخاعی، وجود داشتن تومور در نخاع و ایجاد شکستگی، ایجاد می‌ شود.

می توان این درد را برای چند روز و یا برای چند سال تسکین داد تا با روش هایی چون ورزش کردن و انجام فیزیوتراپی عارضه ایجاد شده درمان گردد.

در چه صورت تزریق اپیدورال برای بیمار مناسب است؟

اپیدورال روشی غیر جراحی بوده که در کنار انجام فیزیوتراپی و ورزش کردن مورد استفاده قرار می گیرد.

در موارد زیر کاربرد دارد و پزشک آن را تجویز می نماید:

هنگامی که ضعف یا شکستگی بین قسمت بالا و پایین مهره وجود داشته باشد، لغزش مهره ای ایجاد می شود.

در صورتی که مهره به سمت جلو حرکت داشته باشد، می تواند ریشه های عصبی را فشرده کرده و باعث ایجاد درد می شود.

زمانی که فتق دیسک رخ بدهد.

در مواقع خارج شدن مایع دیسک، از دیواره دیسک این روش را به کار می گیرند.

این ماده با خارج شدن با اعصاب نخاعی تماس یافته و ورم و دردی را برای فرد ایجاد می نماید.

در زمانی که فرد به بیرون زدگی دیسک مبتلا گردد، این روش به کار برده می‌شود.

بیرون زدگی دیسک در مواقعی که مهره های ستون فقرات، فشاری را بر روی دیسک وارد نماید، موجب بیرون زدن از کانال نخاع شده و روی عصب های نخاع فشاری را وارد می نماید.

این عارضه در سن های ۳۰ تا ۴۰ سالگی در فرد رخ می دهد و خودبه‌خود بهبود می یابد‌.

در صورتی که فردی به بیماری تخریبی دیسک مبتلا گردد.

وجود تخریب و ایجاد فرسودگی در دیسک موجب ایجاد پارگی در لایه های بیرونی دیسک شده و فضای دیسک کم شده و رشد غیر طبیعی در استخوان های اطراف دیسک رخ می دهد.

زمانی که فرد به درد ریشه عصب مبتلا باشد.

این درد در شرایطی که فشار به عصب های طناب نخاعی وارد می‌شود، رخ می دهد.

معمولا قسمت هایی از باسن، ران، مچ، ساق پا، و … را درگیر می کند.

در صورتی که فرد به درد سیاتیک مبتلا باشد، درد سیاتیک به دلیل وجود التهاب در بزرگترین عصبی که در بدن وجود دارد، رخ می دهد.

این درد در قسمت هایی از باسن فرد، پشت پای وی و بخش های انتهایی پا ایجاد می گردد.

هدف از تزریق کردن اپیدورال

از هدف های به کاربردن تزریق اپیدورال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اپیدورال با کم کردن التهاب در اطراف ریشه های عصبی موجود و در داخل آنها میزان درد ایجاد شده را کنترل می کند.
• موجب بهبود یافتن عملکرد کمر و پاها و همچنین تحرک آنها می‌شود.
• اجازه حضور یافتن بیمار در جلسات فیزیوتراپی و همچنین توانبخشی را فراهم می کند.

اپیدورال را باید در مواقعی که نیاز به درمان غیر جراحی است، مثل زمان های تجویز دارو و انجام فیزیوتراپی و پیش از انجام دادن جراحی مورد استفاده قرار دهند.

اپیدورال، باعث تسکین یافتن درد شده و فرد با به کار گرفتن آن می تواند فعالیت های روزمره خود را انجام دهد.

انواع روش های تزریق اپیدورال

تزریق اپیدورال به روش های مختلفی انجام می شود که بر اساس عوامل خاصی طبقه بندی می شوند.

تزریق اپیدورال بر اساس محل تزریق مانند گردن، قفسه سینه یا پشت و مسیر سوزن طبقه بندی می شود.

در ادامه به انواع مختلف این تزریق بر اساس مسیر سوزن اعم از اینترلامینار، ترانس فوامینال و دمی می پردازیم.

تزریق دمی

شقاق خاجی با کمک اشعه ایکس فلوروسکوپی پس از دراز کشیدن بیمار و قرار گرفتن در وضعیت مناسب تشخیص داده می شود.

پس از تعیین محل تزریق، بی حس کننده موضعی به پوست و بافت زیرین تزریق می شود. سپس، سوزن نخاعی اپیدورال از طریق شکاف خاجی هدایت می شود.

تزریق ترانسفورامینال

هنگامی که بیمار به پشت خوابیده است، فضای سوراخ جانبی بین دو مهره به هم پیوسته از طریق یک نمای مایل روی تصویر فلوروسکوپی قابل مشاهده است.

در مرحله بعد، محل تزریق با استفاده از یک بی حس کننده موضعی برای پوست و بافت زیرین تعیین می شود.

پس از آن، یک سوزن نخاعی اپیدورال وارد شده و به زیر پیک مهره های بالایی هدایت می شود.

تزریق اینترلامینار

در روش تزریق اینترلامینار، بیمار دراز کشیده و در وضعیت مناسبی قرار دارد و فضای بین لایه ای بین دو مهره متصل مشخص می شود.

سپس پوست و بافت زیرین با استفاده از یک بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین تزریق می شود.

با استفاده از خط وسط، سوزن اپیدورال به محل تزریق وارد خواهد شد.

مراحل تزریق اپیدورال

با بررسی حال عمومی که بیمار دارد و پوشیدن لباس مخصوص، از بیمار می خواهند که روی تخت مخصوص قرار بگیرد.

بیمار یا به جلو و یا به پهلو قرار می گیرد.

پیش از آنکه تزریق انجام شود، لوله ای ظریف به نام کانول را در پشت دست گذاشته تا چنان چه لازم است، درطول عمل به فرد دارو تزریق گردد.

با محلولی ضد عفونی کننده، قسمتی از کمر که باید تزریق انجام شده را ضد عفونی کرده تا تمیز شده و آماده تزریق باشد.

پزشک ابتدا بی حسی موضعی را برای بی حس کردن ناحیه تزریق استفاده نموده که ممکن است همراه با کمی درد باشد.

سپس سوزن اپیدورال از طریق تصاویر حاصل از اشعه ایکس و فلوروسکوپی به قسمت مناسب کمر هدایت شده و با تزریق رنگ کنتراست قرارگیری سوزن در موقعیت مناسب بررسی می گردد.

بعد از اینکه سوزن‌ در محل درست خود قرار گرفت، پزشک خیلی آرام دارو را به قسمت اپیدورال موجود در اطراف نخاع تزریق می کند.

این تزریق کردن ممکن است با حس فشار همراه باشد اما دردی ندارد.

انجام تزریق فقط چند دقیقه زمان لازم دارد اما انجام تصویر برداری به زمان بیشتری احتیاج دارد.

کل مدت زمان انجام این روش حدود ۳۰ دقیقه است.

کاربردهای تزریق اپیدورال

تزریق اپیدورال به تسکین درد پا و کمر و بازگشت به فعالیت های روزانه کمک می کند.

این روش درد پا و کمردرد ناشی از آسیب دیسک را تسکین می دهد، آسیب دیسک باعث فشار روی اعصاب نخاعی می شود.

تزریق اپیدورال یک روش غیر جراحی است و معمولا همراه با فیزیوتراپی و دارو درمانی انجام می شود.

تزریق اپیدورال کمری معمولاً در درمان شرایطی که باعث تحریک یا التهاب ریشه عصب نخاعی همراه با درد کمر و پا می شود استفاده می شود.

این روش توسط متخصصان بیهوشی یا پرستاران متخصص بیهوشی انجام می‌شود و به دلیل اثربخشی بالا و خطرات نسبتاً پایین به عنوان یکی از روش‌های اصلی تسکین درد در بسیاری از موقعیت‌های پزشکی شناخته شده است.

تزریق استروئید اپیدورال برای مدیریت دردهای مزمن ناشی از التهاب اعصاب یا ستون فقرات به کار برده می شود و می‌ تواند به تسکین درد موقتی، بلندمدت یا دائمی منجر شود. شایع ترین عوارضی که با تزریق اپیدورال قابل درمان هستند عبارتند از:

• درمان بیماری دژنراتیو دیسک کمر
• درمان سیاتیک
• درمان فتق دیسک کمر
• درمان تنگی ستون فقرات کمری
• درمان فتق دیسک
• درمان بیماری دژنراتیو دیسک
• درمان درد ریشه عصبی

مزایای استفاده از اپیدورال

انجام تزریق اپیدورال مزایای زیر را برای فرد به همراه دارد:

کم کردن درد و التهابات عصبی از طریق کم کردن میزان تولید مواد شیمیایی التهابی و کم کردن میزان حساسیت رشته های عصبی که موجب تولید نشدن سیگنال های درد می گردد.

موجب می‌ شود که از داروهای خوراکی کمتر استفاده شود.

با بهتر شدن درد ناشی از تزریق اپیدورال بیمار به مصرف داروهای دیگر کمتر احتیاج پیدا کرده و عوارض جانبی ناشی از آنها کاهش می یابد.

انجام شدن فیزیوتراپی آسانتر صورت می گیرد.

استفاده از این دارو درد را تسکین داده و بیمار بهتر می تواند به فیزیوتراپی و توانبخشی بپردازد.

باعث به تعویق افتادن جراحی می‌شود.

با تزریق اپیدورال چنانچه با انجام فیزیوتراپی مشکل رفع گردد، دیگر حتی نیاز به انجام جراحی نیز نمی باشد.

البته باید این را هم بگوییم که تسکین درد از طریق اپیدورال موقتی بوده و یک هفته الی ۱ سال تاثیر گذار است.

چنانچه انجام اولین تزریق اثربخش باشد، ممکن است تا ۳ تا تزریق در سال نیز صورت گیرد.

انجام تزریق اپیدورال با سوزنی کوچک و تحت راهنمایی تصویری انجام می شود که روشی ایمن می باشد و خطر عوارض جانبی مانند عفونت یا آسیب عصبی را کاهش می دهد.

با کاهش درد و التهاب، تزریق اپیدورال می‌تواند بهبود عملکرد فیزیکی بیمار را آسان می کند.

این امر بیمار را قادر می‌سازد تا فعالیت‌های روزمره و تمرینات توانبخشی را بهتر انجام دهد.

چه کسانی نباید تزریق اپیدورال انجام دهند؟

تزریق اپیدورال ممکن است در برخی شرایط برای برخی افراد خطرناک باشد. این شرایط عبارتند از:

• آلرژی به داروهای بیهوشی
• مشکلات لخته شدن خون
• عفونت
• دیابت کنترل نشده
• برخی از داروهای دیگر که توسط فرد مصرف می شود

بسته به وضعیت سلامتی فرد، پزشک ممکن است از روش دیگری برای تسکین درد فرد استفاده کند.

عوارض تزریق اپیدورال

درد ناشی از تزریق بسیار خفیف می باشد.

عوارض جانبی آن شامل سردرد ستون فقرات ناشی از سوراخ شدن سخت شامه، عفونت، خونریزی، حساسیت و غیره است. بی حسی یا ضعف خفیف عضلانی بازو یا پا معمولاً پس از 8 ساعت برطرف می شود.

بیمارانی که عوارضی مانند دیابت، روماتیسم و ​​بیماری قلبی دارند و یا نمی توانند مصرف داروهای ضد انعقاد را حتی برای مدت کوتاهی قطع کنند، باید با پزشک خود برای ارزیابی خطر تزریق استروئید مشورت کنند.

احتمال واکنش منفی به داروها، مانند گرگرفتگی یا بثورات پوستی در این تزریق وجود دارد.

در صورتی که یک رگ خونی به‌طور تصادفی در طول تزریق آسیب ببیند، ممکن است خونریزی را تجربه کنید که می‌ تواند باعث ایجاد هماتوم یا لخته خون شود.

احتمال آسیب دیدن اعصاب محل تزریق وجود دارد.

امکان دارد به‌طور موقت کنترل مثانه و روده خود را از دست ‌دهید.

به طور کلی عوارض جانبی ناشی از تزریق اپیدورال عبارتند از:

• درد برای مدت چند روز در ناحیه تزریق
• کبودی موقت یا تجمع خون زیر پوست
• سرخی پوست صورت
• عفونت که باعث قرمزی، ورم و درد می‌شود
• تغییر رنگ پوست در ناحیه تزریق
• کاهش چربی در ناحیه تزریق
• احتمال پارگی تاندون

موارد منع استفاده از تزریق اپیدورال

یکسری شرایط وجود دارند که باعث می‌شوند با تزریق اپیدورال فرد دارای عوارض و خطراتی شود.

از جمله موارد منع استفاده از تزریق اپیدورال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• چنان چه در قسمتی از بدن عفونت وجود داشته باشد، مخصوصا در محل انجام تزریق.
• در صورتی که فرد دارای اختلالات خونریزی باشد.
• در صورتی که فرد دارای تومور و سرطان باشد.
• در صورت داشتن حساسیت به مواد بی حس کننده و استفاده از بی حسی های موضعی از تزریق نباید استفاده کرد‌.
• در صورت دیابت کنترل نشده باید با نظر پزشک از این روش استفاده کرد.
• در صورت وجود مشکلات قلبی و نارسایی های قلبی باید با نظر پزشک این روش را به کار برد‌.
• در صورت باردار بودن باید انجام این تزریق با نظر پزشک صورت گیرد.
• افرادی که دارای پوکی استخوان هستند، در صورت صلاحدید پزشک باید از این‌ روش درمانی استفاده کنند.

پزشک متخصص عواملی چون سن بیمار، شرایط بدنی وی و … را در نظر می گیرد و برای تزریق اپیدورال تصمیم گیری می کند.

آماده شدن برای تزریق اپیدورال

پزشک توضیحات لازم برای آماده شدن، جهت انجام تزریق را به بیمار می دهد.

بیمار باید به بیمارستان مراجعه کرده و تزریق را توسط متخصصین و جراح ستون فقرات انجام دهد.

باید فردی همراه بیمار به بیمارستان رفته تا وی را در بازگشت به منزل همراهی کند.

در همان روز مراجعه به بیمارستان تزریق انجام شده و بیمار می تواند به منزل خود بازگردد.

چند ساعت پیش از انجام تزریق اپیدورال، خوردن و آشامیدن برای بیمار ممنوع بوده ولی می تواند بیمار مایعات شفاف چون آب را مصرف نماید.

باید حتما درباره داروهای مصرفی خود به پزشک گفته تا چنانچه لازم است درباره استفاده کردن و یا نکردن آن پیش از انجام اپیدورال، تصمیم گیری شود.

داروهای رقیق کننده را بیمار باید طبق توصیه های پزشک پیش از انجام اپیدورال مصرف نکند.

به یاد داشته باشید که هرگز مصرف هیچ دارویی را قطع نکنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

هر دستورالعملی که پزشک به شما می دهد را دنبال کنید.

مراقبت های بعد از تزریق اپیدورال

بعد از تزریق اپیدورال، شما را به همراه یک پرستار به اتاق ریکاوری می برند.

پس از تزریق استروئید، بیماران معمولا برای مدت کوتاهی تحت نظر بوده و سپس مرخص می شوند.

معمولاً از شما خواسته می شود که حدود 30 دقیقه دراز بکشید و استراحت کنید. در این مدت ضربان قلب و فشار خون شما بررسی می شود و سپس از شما خواسته می شود که بایستید.

اکثر بیماران بلافاصله پس از تزریق می توانند راه بروند، ضعف یا بی حسی موقت به ندرت رخ می دهد، به همین دلیل لازم است یکی از بستگان بیمار را همراهی کند تا از او مراقبت کند و بیمار را به خانه برساند.

معمولاً بیماران می توانند پس از یک روز فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند.

در صورت وجود ناراحتی در محل تزریق، می توان با استفاده از کیسه یخ و مصرف مسکن های خفیف مانند تایلنول، آن را تسکین داد.

برخی از بیماران پس از از بین رفتن داروی بیهوشی و قبل از اثرگذاری کورتیکواستروئید، افزایش جزئی درد، ضعف یا بی حسی را تجربه می کنند.

پس از مدتی بیماران برای بررسی روند بهبودی، اثربخشی درمان و ضرورت درمان های دیگر به پزشک متخصص مراجعه می کنند و درمان فیزیوتراپی و طب فیزیکی شروع و یا بیمار به متخصص مربوطه معرفی می شود.

به بیماران توصیه می شود تا چند هفته پس از عمل شدت درد خود را ثبت کنند.

عوارضی که ممکن است پس از تزریق ایجاد شود پس از چند روز از بین می رود.

اگر همچنان با عوارضی مانند درد، التهاب یا سردرد مواجه شدید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید.

سعی کنید فعال باشید و به مرور زمان فعالیت خود را افزایش دهید تا روند بهبودی به خوبی طی شود.

نتایج تزریق اپیدورال

درد بسیاری از بیماران تاحدی بعد از تزریق اپیدورال التیام پیدا می کند.

چنانچه این تسکین جزئی باشد یک یا دو تزریق دیگر هم در فواصل یک تا چهار هفته ای انجام می شود تا اثر مطلوب به دست بیاید.

مدت زمان تسکین درد از چند هفته تا چند سال متغیر است.

طب فیزیکی و یا ورزش درمانی نیز کنار تزریق اپیدورال برای تقویت عضلات کمر و پیشگیری از حملات درد در آینده ص.رت می گیرد.

مدت زمان تزریق اپیدورال کمری چقدر است؟

با توجه به تحقیقات انجام شده باید درد قابل تحمل را تا 6 ماه تحمل کرد.

برای هر فردی شدت و نوع درد متفاوت می باشد و بنابراین تجربه افراد متفاوت می باشد.

در تحقیقات نشان داده شده است که کسانی که دچار درد رادیکولار ناشی از فتق کمری دریافت کرده اند، تا 70 درصد از آن ها در یک ESI دیسک شده اند و تا دو ماهگی حداقل 50 درصد احساس بهتری داشتند و 40 درصد از آن ها در 12 ماهگی احساس بهتری دارند.

تزریق اپیدورال چقدر دردناک است؟

وقتی که پزشک برای بی حس کردن ناحیه تزریق، داروی بی حس کننده موضعی تزریق می کند، احتمالا یک نیشگون عادی را تجربه خواهید کرد.

امکان دارد در طول انجام تزریق چیزی احساس نکنید یا در طول تزریق موارد زیر را حس کنید:

• فشار
• مور مور
• یک احساس سوزش
• درد لحظه ای

هزینه های تزریق اپیدورال

تزریق اپیدورال به دلایل مختلفی می تواند هزینه های متفاوتی داشته باشد.

هزینه تزریق اپیدورال به مواردی مانند موقعیت جغرافیایی مرکز درمانی، تخصص و تجربه پزشک، نوع و مقدار داروهای مصرفی و تعداد جلسات تزریق بستگی دارد.

این تزریق که شامل تزریق دارو به فضای اپیدورال است، می تواند به طور موقت یا دائمی درد را تسکین دهد و به بیماران اجازه دهد در جلسات فیزیوتراپی و توانبخشی شرکت کنند.

امکان دارد بعضی از شرکت های بیمه بعضی از هزینه های اپیدورال را را پوشش دهد.

استفاده از تکنیک های تصویربرداری برای قرار دادن دقیق سوزن نیز می تواند بر هزینه های کلی تأثیر بگذارد.

در نهایت، تزریق اپیدورال به عنوان یک گزینه درمانی غیرجراحی می تواند به تاخیر یا حتی اجتناب از نیاز به جراحی کمک کند و در نتیجه هزینه های درمان را در دراز مدت کاهش دهد.

تزریق‌های اپیدورال معمولاً در بیمارستان‌ها، کلینیک‌های تخصصی یا مراکز درمان درد انجام می‌شوند و با تصویربرداری (مانند فلوروسکوپی) هدایت می‌شوند تا از قرارگیری دقیق اطمینان حاصل شود.

سوالات متداول

تزریق اپیدورال را چند بار می توان تکرار کرد؟

دکتر افشین صمدی توصیه می کند تزریق اپیدورال بیشتر از 3 بار در طول سال انجام نشود.

چه مدت بعد از تزریق می توان راه رفت؟

معمولا شما می توانید بعد از نیم ساعت از تزریق راه بروید اما طبیعتا راه فتن شما به حالت عادی نمی باشد.

بعد از تزریق اپیدورال چقدر باید استراحت کرد؟

توصیه می شود تا 24 ساعت استراحت کنید و در این زمان بیشتر به حالت خوابیده باشید.

چه تعداد تزریق استروئید می‌ توانید در طول زندگی داشته باشید؟

اگر اولین تزریق اثرگذار نباشد، احتمالاً تزریق دوم و سوم نیز مؤثر نمی باشد.

علاوه بر این، باید درمان را به 2 تا 3 تزریق در یک ناحیه در طول 3 الی 6 ماه محدود کرده و با این حال، این قانون که شما فقط می‌توانید سه تزریق در طول عمر داشته باشید، نامعتبر می باشد.