رادیکولوپاتی گردن
زمانی که ریشه های اعصاب بیرون آماده از نخاع دچار درگیری شوند و تحریک عصب در قسمت گردن رخ دهد و درد، گزگز، ضعف در دستان و بی حسی را ایجاد کند، رادیکولوپاتی گردنی رخ داده است.
از شایع ترین علت های ایجاد آن وجود فتق دیسک در قسمت ستون فقرات گردن است.
موجب خارج شدن ریشه های عصبی از نخاع و ایجاد فشار می شود.
از دیگر علت های بروز این عارضه می توان به تنگی کانال نخاعی، آرتروز و تغییر دژنراتیو در قسمت ستون فقرات اشاره نمود.
برای درمان این عارضه باید علت این عارضه مشخص شده و با توجه به آنها روش های درمانی، مورد استفاده قرار گیرند.
زمانی که پزشک با استفاده از درمان های محافظ کارانه نتواند موجب بهبودی بیمار شود، مجبور به استفاده از روش جراحی جهت درمان می‌شود.
از جمله روش های محافظه کارانه می توان به استراحت کردن، فیزیوتراپی و دارو اشاره کرد.
دلایل رادیکولوپاتی گردن
از رایج ترین دلایلی که موجب ایجاد این عارضه می‌شود می توان موارد زیر را بیان کرد:
وجود تنگی در مجرای گردن
در صورت باریک بودن و کوچک بودن فورامن، برای خارج شدن ریشه عصب فضای کمتری وجود داشته و این موجب تحت فشار قرار گرفتن آن می‌شود.
وجود تغییراتی در دژنراتیو که به دلیل استئوآرتریت گردنی رخ داده و وجود بیماری دژنراتیو، باعث ضخامت رباط ها و بیرون زدن دیسک گردن می شود.
زوائد استخوانی را ایجاد می کند که نتیجه آنها ایجاد فشردگی در ریشه عصب، در قسمت فورامن است.
وجود تنگی در فورامن گردنی از دلایل شایع ابتلا به بیماری رادیکولوپاتی گردن است.
داشتن دیسک گردن
ایجاد بیرون زدگی در دیسک گردن و به وجود آمدن التهاب و فشردگی در عصب های موجود، موجب ایجاد رادیکولوپاتی گردن می شود.
در صورت بروز آسیب و یا انجام فعالیت شدید، بیرون زدگی دیسک رخ می دهد.
موجب بروز این عارضه می گردد و جزو عوامل اصلی ابتلای جوانان در رده سنی ۲۰ الی ۳۰ سال به این عارضه می‌شود.
وجود شکستگی در قسمتی از مهره ها
شکسته شدن قسمتی از مهره ها موجب باریک شدن کانال نخاعی در قسمت گردن شده و به ریشه های عصب فشار وارد می کند.
وجود تومور
تومور هایی که به صورت خوش خیم و یا بد خیم در قسمت های نزدیک ستون فقرات به وجود آمده و به ریشه های عصب گردن فشار وارد می کنند، موجب این عارضه می‌شوند.
وجود عفونت
عفونت هایی که در قسمت ستون فقرات رخ داده باعث ایجاد التهاب و وارد شدن آسیب به ریشه های عصبی می‌شود و ایجاد عارضه رادیکولوپاتی گردن را به همراه دارد.
سارکوئیدوز که موجب رشد توده در عضو های بدن می‌شود.
عواملی که ریسک ابتلا به رادیکولوپاتی گردن را بالا می برد
از جمله عواملی که موجب بالا رفتن ریسک ابتلا به رادیکولوپاتی گردن می‌شود می توان موارد زیر را بیان نمود:
هرچه سن فرد بالا رود ریسک ابتلا به این بیماری نیز در وی افزایش پیدا می کند.
امکان بروز این عارضه در سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی بیشتر است.
انجام دادن فعالیت های شدید بدنی چون وزنه برداری و کشتی گرفتن که موجب وارد شدن فشار به گردن می‌شود.
داشتن تکان ها و حرکاتی مکرر بر روی گردن چون رانندگی کردن با ماشین های سنگین و یا شیرجه هایی که در استخر انجام می‌شود.
استفاده از سیگار و دخانیات نیز از عوامل بالا رفتن ریسک ابتلا به رادیکولوپاتی گردن می باشد.
علائم و نشانه های رادیکولوپاتی گردن
با توجه به اینکه کدام یک از ریشه های عصب گردنی تحت فشار قرار گرفته است، علائم نیز متفاوت است.
از جمله این علائم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
رادیکولوپاتی C5 موجب ایجاد بی حسی، گزگز و درد در ناحیه گردن به سمت شانه و شست فرد شده و فرد در قسمت بازو و شانه خود دچار ضعف می‌شود.
رادیکولوپاتی C6 موجب ایجاد بی حسی، گزگز و درد در ناحیه گردن به سمت بازو و انگشت می‌شود.
ضعفی را در جلو و قسمت بالای بازو یعنی قسمت عضله دوسر و مچ ایجاد می کند.
رادیکولوپاتی C7 موجب ایجاد حس گزگز و بی حسی و درد در ناحیه گردن به سمت بازو و انگشت میانی می شود.
در پشت و قسمت بالای بازو یعنی عضله سه سر ضعفی را ایجاد می کند.
رادیکولوپاتی C8 که موجب ایجاد بی حسی، گزگز و درد در ناحیه گردن به سمت بازو و همچنین انگشت کوچک می شود.
فرد دیگر نمی تواند به خوبی دست را مشت کرده و یا چنگ بزند.
به طور کلی این بیماری با علائم زیر همراه است:
- داشتن حس درد در ناحیه کمر و گردن فرد
- منتشر شدن درد ایجاد شده در اندام های بدن
- ایجاد بی حسی و گزگز در اندام های بدن
- داشتن ضعف در عضلات و دست ها و پاها
تشخیص دادن رادیکولوپاتی گردن
از مشخص ترین نشانه های ابتلا به رادیکولوپاتی گردن، وجود درد شدید عصبی همراه با سوزش و تیر کشیدن در قسمت بازو است که کنترل آن دشوار است.
ابتدا بیمار تحت معاینه فیزیکی قرار می گیرد و سوابق پزشکی وی بررسی می‌شود.
با توجه به علائم موجود پزشک از روش های تشخیصی زیر نیز استفاده می کند:
- استفاده از اشعه ایکس
- انجام سی تی اسکن
- انجام دادن ام آر آی
- استفاده از الکترومیوگرام
- استفاده از تست های مربوط به هدایت عصبی
راه های درمان رادیکولوپاتی گردن
برای درمان رادیکولوپاتی گردن پزشک ابتدا از روش های غیر جراحی استفاده می کند.
چنانچه با به کارگیری آنها بیمار بهبود نیافت، برای درمان وی از روش جراحی استفاده می کنند.
از جمله راه های درمان می توان موارد زیر را بیان کرد:
استراحت کردن و اصلاح نمودن فعالیت ها
باید از انجام فعالیت های سنگین بدنی، بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
با اصلاح وضعیت نشستن و رانندگی، موجب بهبودی اوضاع می شود.
استفاده از فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست با انجام دادن و به کار بردن حرکات کششی مناسب بیمار، موجب بهتر شدن قدرت و انعطاف پذیری در قسمت گردن و کمر فرد می‌شود.
استفاده از سرما و یا گرما درمانی
با استفاده از کیسه یخ و یا ژل گرم روی ناحیه گردن می توان موجب تسکین درد شد.
با استفاده از سرما درمانی می توان التهاب و درد را کمتر کرد.
برای انجام این دو روش باید از لایه ای جهت محافظت از پوست استفاده کرد.
هر بار به مدت زمان ۱۵ الی ۲۰ دقیقه برای این کار وقت صرف نمایید و با فاصله هر ۲ ساعت این کار را تکرار کنید.
استفاده از دارو
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای تسکین درد مورد استفاده قرار می گیرند، از جمله آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن.
در صورت شدید بودن و تسکین نیافتن با این دارو ها از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی قوی تر و داروهای مربوط به شل کننده عضلات استفاده می‌شود.
انجام تزریق استروئید اپیدورال
با مشخص شدن ریشه ملتهب، از طریق تصویربرداری برای درمان، از تزریق استروئید اپیدورال استفاده می کنند.
برای تزریق از رنگ کنتراست و فلوروسکوپی استفاده می کنند.
استفاده از دستگاه کشش گردن
از طریق این دستگاه روی گردن فشار و کشش آرامی ایجاد کرده تا فاصله بین مهره ها، مخصوصا ناحیه فورامن های بین مهره ها افزایش یابد.
انجام جراحی
اگر مدت زمانی بعد از به کار بردن روش های غیر جراحی فرد بهبود پیدا نکرد، پزشک روش جراحی را برای وی تجویز می کند.
متناسب با فاکتور های مختلف و محل ریشه عصبی پزشک روش جراحی را به کار می برد.
